Je liet me achter met een bericht,
het was niet veel en maar even.
ik heb jou ook niets verteld,
er waren niet veel woorden nodig.

en dan de zomer die, ontembaar,
de zon steeds had laten uitkomen,
de zwarte jas van november komt nu met
regen op ramen als schrale troost.

wat gebeurt er als dagen kort en streng
illusies geven en ook de twijfel?
er is geen keuze op gronden die nog
braak liggen door jouw naïeve woorden

‘Je zult van naam veranderen en
een kus is slechts een kus als jij valt’,
laat mij dan vallen in de spiegel
van de winter als belofte naar maart.

want dageraad, nog niet aangebroken,
gloort en morgen komt de zon weer op
en een eerste roos in mei is
een ontdekking waar ik aan moet wennen.

Harderwijk, 2 november 2018
Wietse Hummel

Gedicht geïnspireerd op de tekst en muziek van het nummer ‘Maggese’ van de Italiaanse zanger Cesare Cremonini. Gedicht is voorgedragen tijdens een uitzinding El Mundo, oa te beluisteren op Veluwe FM