Ruikt de stad nog steeds naar zoete kruiden?
doffe diamant gespiegeld in zee
mopperend langs haar verlaten kades 
gebogen niet uit nieuwsgierigheid maar

als een oude dame die het getreur
van straatzangers en de dagen zat is –
sprookjes bestaan nog altijd en klokken
gaan tekeer zolang de zangers zingen

hun stemmen verstenen langs de gevels –
veren van vogels poetsen de ziel uit
muffe kelders en oude nesten op
maar eenmaal gepolijst verbleekt die weer –

onder heldere hemel joeg de stad
ooit de geur van jasmijn door haar straten – 
de demon van de tijd is inmiddels
door luie poorten binnengeslopen –

levenslijnen maskeren verleden
ondanks verwoede ijver van zorg –
wie ben ik nu om haar te zeggen dat
bijgeloof geen eeuwigheidswaarde heeft?

Harderwijk, 30 januari 2022

Gedicht geschreven op het lied Alexandria van de Griekse zanger Yiannis Kotsiras. Het gedicht gaat niet over Alexandria maar over elke oude stad getekend door mens en tijd. Voorgedragen tijdens de uitzending van het radioprogramma El Mundo van Ab de Haas te beluisteren op o.a. Veluwe FM