Hij zag tijdsverloop door de vingers waar
vroeger melkfleshalzen tussen konden.
Maar deze waren leeggespoeld en bewaard
in de herinnering die zou resten.

De melk werd ijs en de kar werd salon
en in alle rust waren zijn woorden
als boter bij de vis voor luisteraars
op het onvervalste leugenbankje.

De binnenstad, waar zijn Hollandse naam
in het Italiaans nagalmt, werd zijn
nieuwe speeldomein voor nieuwsgierigheid
en voeding voor zijn plezierverhalen.

We zullen hem lang in ons geheugen
fietsend zien rondgaan, spiedend naar uitleg
dat het leven hem eenvoudig met de
antwoorden tevreden wist te stellen.

Harderwijk, 23 september 2016

Stadsgedicht ter nagedachtenis aan Evert ten Hove. Hij was vroeger melkboer en had later een ijssalon in de binnenstad. Hij was een markant persoon in Harderwijk en voelde zich nauw verbonden met het verleden en het heden van de stad.