Het Hanzebaken flonkert in het licht
en aan de voet opent een paradijs
kleurrijke beschutting tegen verge-
ten stormen en stuwende brandingen.

Buiten de vesting langs de Stille Wei
verlicht de zon zomerse idylle.
Geuren en klanken lonken strandgasten
en hun opwinding joelt aan het water.

De plaatselijke gene opent zich
en blije bewoners bronzen hun huid.
Afspraken worden gemaakt voor morgen
als opnieuw een zomeravond hen wenkt.

In de avondschemer als iedereen
blote voeten woelt in het witte zand,
nemen de zwanen het meer weer over
terwijl de oude stad de slaap opzoekt.

De avond maakt zich op voor de nacht als
ook de gasten zich zullen verkleden.
In het paviljoen klinken vocalen
van plezier en odes aan het leven.

Harderwijk, 26 april 2016

Stadsgedicht ter gelegenheid van de heropening van het paviljoen op het strandeiland. Het paviljoen heeft de naam Walhalla.