Het heeft geen zin milonga’s
te spelen laat staan te dansen

als een andere wind
het oogcontact met een hoofdknik
mijdt
en omhelzing omver blaast

als gepolijste samples
libretto’s uit de salons
van het dodenrijk
overstemmen

als gezang uit oude transistors
wordt belegd met steriele beats
en strakke cortina’s

het is een kruispas in eenzaamheid
om je eraan te herinneren
te gaan zingen of dansen
maar niet om te huilen
ook als de muziek opdroogt

omdat ik heel veel van je houd
vergeef ik je bij voorbaat
dat je een jurk hebt aangetrokken
die niet bij de ceremonie past

ik troost mezelf door te denken
dat het onschuldig verraad was
een karikatuur van de liefde
een spel

dus kom terug met de nacht
puur, naakt en zonder schroom

waarom zou je met de zon meegaan?
om ja te zeggen of
om nee te schreeuwen?

Harderwijk, 14 februari 2020

Gedicht geïnspireerd op de muziek van de Argentijnse formatie Otros Aires en voorgedragen tijdens de uitzending El Mundo. Het gedicht is een zachte aanklacht tegen de moderne tangolounge. Te beluisteren op o.a. Veluwe FM. Presentatie Ab de Haas.