Er zijn inktvlekken op papier
woorden liggen in quarantaine
metaforen isoleren achter glas
onze voordracht is gemaskerd

wipkippen hebben zelfs vogelgriep
en hamsters zijn inmiddels verdacht
voetstappen laten sporen na
de huid wordt ter markt gebracht

jatwerk is beschaving geworden
maar we leven zonder handen
en willen geen hands maken
je zou zo maar weggestuurd worden

ik prik kruidnagels in sinaasappels
maar was dat niet tegen wespen?
misschien dat ik mijn raam maar opendoe
om keihard het wilhelmus te schreeuwen

we willen niet binnen blijven achter
deuren die geen medelijden hebben
met deurkrukken die immuun blijven
voor verleiding en nieuwsgierigheid

ik houd een poëtisch pleidooi
om mij het recht op absentie
elders te kunnen verlenen –
er is geen ontsnappen meer aan

we leggen ons nu huisarrest op
maar ik vraag me af hoe lang het duurt
voordat iemand ‘krijg de corona’
durft te roepen en naar buiten rent.

Harderwijk 15 maart 2020

Toen de wereld op slot ging