Ik hoorde woorden breken als golven
in havens van grauwe steden.
Op een eiland zaten verhalen vast.
Er klonk een stem, zoet als karamel.

Ik zweer je dat ik die heb gehoord
op uitlopers van sleetse gewoonten.
Een lied dat ergens vastgeklonken was
in muffe hoeken van clubs en salons.

Kom overeind en doorbreek het gevoel,
slecht barrières en overstijg ze.
Het is pure ritme. Levensritme.
De enige zin van het leven.

Breng me alvast naar morgen.
En pak de dag in alsof het zo moet,
alsof ik er eerder ben geweest,
alsof ik er altijd al bij hoorde.

Harderwijk, 5 juni 2020,

Gedicht geïnspireerd op de songs Compay en Ritmo de Vida van de Argentijns Engelse zangeres Malena Zavala. Voorgedragen tijdens het radioprogramma El Mundo van Ab de Haas, o.a te beluisteren op Veluwe FM.