Als jij koningin bent,
(bloem, zoete passie),
laat mij dan bewegen
uit lichtvoetigheid,
niet uit zwaarte,
laat mij dan niet slapen,
niet dromen,
laat jouw lichaam
tegen mij aan wrijven.

Mijn woorden zijn een archipel
en jij de zee,
de golven wat mij betreft,
onze gesprekken krijgen
al zinderend zin, zinnen.
Laat onze tongen dansen,
maar ingetogen,
aan ongerief hebben we niets.

Onze schuifelende voeten
zijn ineens danspassen,
omdat jij het eenvoudig maakt.
Geef mijn ziel vrede
en geloof me,
maar laat me niet rusten,
dan is het goed.
Zo is het goed,
mijn Eilandkoningin!

Harderwijk, 14 september 2018

Gedicht geïnspireerd op de muziek van de Kaapverdiaanse muzikant Miroca Paris met zijn album ‘D’alma’. Voorgedragen tijdens het radioprogramma El Mundo, onder meer te beluisteren op Veluwe FM.