Als een graf verzwijgt mijn onmacht
diepgewortelde woede

mijn bedevaart ontaardt reeds in
monddood geraakte hemelvaart

een optocht van vergankelijkheid
vertakt zich hier en nu

mijn vingers strelen vaderlijk
jouw levensloze kinderkreet

en monologen bomen in zichzelf
als antwoord op versteende pijn

ontsteld ontglippen mij
jouw namen in memoriam.

‘Noem mijn naam en ik besta…’ Ze hoort erbij! Onze oudste op 20 augustus 1991 levenloos geboren dochter Mirte Margit Rolinke Hummel is officieel geregistreerd in de gemeentelijke basisadministratie. Het gedicht is opgenomen in de in 2016 uitgegeven bundel ‘Ingebeelde vergezichten’.