Met kleurfilters van een ondergaande zon
regisseert de nacht de ouverture
van zijn eigen opkomst en op een oud plein
laat een menukaart het programma zien

iemand klapt kort in zijn handen van spanning
of om het tempo van zijn monoloog
te ondersteunen en er is geen muziek
alleen maar wat geroezemoes totdat

bij een terrasheater een stel elkaar hun
ongegeneerde opwinding toesist
hij kookt zij siddert – als je je hiertegen
niet wapent dan heb je het heel erg zwaar

alleen gevels laten brutale hartstocht
kil en argeloos van zich afglijden
maar uit de poriën tussen straatstenen
zweet zelfs de stad van pure wellust mee

onder een laaghangend dek van luifels en
aan tafels van plezier zingt het koor
het tragische slot in het laatste bedrijf
van afscheidnemende zomerliefdes.

Harderwijk, 29 september 2019