Je kwam gehaast en net op tijd
toen treinen niet eens konden wachten
en er al sporen lagen met
vage meedogenloze bestemmingen

waar dacht je aan toen verstoppen
niets meer uithaalde?
was vluchten dan een optie?
het was al geen vraag meer

je was op een mijnenveld beland
tussen explosies van angst en hoop –
je kon niet zien wat je dacht te weten –
vrijheid zou voortaan onbetrouwbaar zijn

niet meer blijven op de plaats
waar je kracht pulkte uit
de eeltige handen van jouw vader
toen hij je even vasthield

niet meer omkijken naar de tijd
waarin je onsterfelijk was en
waarvan je nog wel heel goed de geuren
kende toen jouw moeder je aaide

misschien was er ook helemaal niets
om in te schuilen – laat staan wonen –
en was alles maar verbeelding –
hoe jij daar stond om weg te gaan.

Harderwijk, 4 mei 2019

Gedicht in het kader van het thema ‘In vrijheid kiezen’ van het ‘Nationaal Comité 4 en 5 mei’